| بیدل از سالاران سخن پارسی است |  |
 |
| دکتر میرجلال‌الدین کزازی گفت: ارج و جایگاه بیدل در سخن پارسی ، راست این است که در ایران بدان سان که سخنوری بزرگ چون او را می‌سزد شناخته نشده و نهاده نیامده است. به گزارش ستاد خبری سومین کنگره بین‌المللی عرس بیدل کزازی افزود: این ناشناختگی و بی‌ارجی بیدل هم بازمی‌گردد به آن چه در تاریخ شعر پارسی آن را دوره بازگشت می‌نامند که اگر بخواهیم واژه‌ای سیاسی را در بازنمود آن به کار ببریم، گونه‌ای کودتای ادبی بوده است. این استاد دانشگاه ادامه داد: از آن زمان که این دوره آغاز شده است پسند ادبی ایرانیان به گونه‌ای بوده است که با شیوه شاعری سخنوری مانند بیدل همساز و هماهنگ شمرده نمی شده است. از این روی بیدل هرگز در ایران آن پایگاه و جایگاهی را که در دیگر کشورهای پارسی زبان یافته ، نداشته است. او همچنین گفت : در افغانستان یا کشورهای شبه قاره، پاکستان و هندوستان بیدل بسیار فراتر از آن است که تنها سخنوری باشد. در آن کشورها کمابیش به چهره‌ای آیینی دگرگون شده است. اما در ایران تنها چند سالی است که به بیدل می‌اندیشیم و می‌پردازیم چون سایه آن پسند کژ و بی‌راه ادبی اندک اندک از میان رفته است. کزازی تاکید کرد : ایرانیان ، به ویژه دوستداران سخن پارسی بدان آغاز نهاده‌اند که نغزی‌ها و نازکی‌های سروده‌های سپاهانی یا هندی به‌ویژه آن هنرورزی‌های شگرف را که شعر بیدل را از دیگر سخنوران هم شیوه فراتر می‌برد بشناسند و ارج بنهند. او در پایان گفت : این آغاز بی‌هیچ گمان از دید من آغازی فرخنده است. می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین فرزندان فرهنگ ایران و سالاران سخن پارسی را به ایران زمین که همواره سرزمین سپند سخن و جایگاه فرهمند فرهنگ بوده است بازگرداند. |
کلمات کلیدی:
